پژوهشگران دریافتند، نحوه دیدن رنگ ها در چشمان ما، همانند رنگ کردن یک نقاشی سیاه و سفید می باشد. مطالعات جدید نشان می دهند که نحوه درک رنگ ها توسط چشمان ما، تا امروز اشتباه تصور می شده است.
چشم ها با به کار گیری سلول های بسیار زیادی می توانند ببینند. هر کدام از این سلول ها، اطلاعات متفاوتی را دریافت می کنند. پیش از این تصور می شد، رنگ ها توسط حسگر های در چشم با نام Cones به معنی مخروط تشخیص داده می شوند. این حسگر ها، قسمت پشتی شبکیه چشم را تشکیل می دهند.
حسگر های مخروطی چشم توانایی درک رنگ های قرمز، سبز و آبی را دارند. اما فردی به نام رامکومار سابسن کشف کرد که برخی از این سلول ها فقط توانایی درک نور سفید را دارند و این یک شگفتی بزرگ در پزشکی بود.
سابسن یک محقق چشم در دانشگاه واشنگتن در سیاتل است. او و همکارانش، در دانشگاه برکلی کالیفرنیا، به چیز عجیبی رسیدند و آن را در مجله علمی در 14 سپتامبر عنوان کردند.
این تیم تحقیقاتی، از یک میکروسکوپ بسیار قوی برای دیدن داخل چشم دو نفر استفاده کردند و نقشه ای از 1000 سلول روی شبکیه ایجاد کردند. این نقشه مشخص می کرد که هر کدام از حسگر های رنگ های مختلف در کجا واقع شده اند. سپس با لیزر نور هایی به این مناطق تاباندند و از این دو مرد پرسیدند که چه رنگی را می بینند.
آن ها در یافتند، که این حسگر های رنگ قرمز و سبز، هر کدام از یک نوع خاص هستند. نوع اول، نور سفید را انتقال می دهد و نوع دوم، رنگ را تقویت می کند. قسمت عجیب این جا است که بیشتر این حسگر ها، به جای انتقال نور قرمز یا سبز، نور سفید را مخابره می کنند. از 167 سلول رنگ قرمز که مورد آزمایش قرار گرفت، مشخص شد که 119 سلول رنگ سفید را نشان می دهند و فقط 48 عدد از آن ها نور قرمز را دریاقت کردند. همچنین از 98 حسگر رنگ سبز، 77 حسگر سفید را مخابره کرده و فقط 21 حسگر، رنگ سبز را دریافت کردند. اما به دلیل کم بودن حسگر های رنگ آبی در شبکیه، این حسگر ها مورد آزمایش قرار نگرفتند.
محقق دانشگاه کالیفرنیا، دونالد مکلود، می گوید: حسگرهای چشم ما، کاری که برایش ساخته شده اند را به درستی انجام نمی دهند.
بخش بسیاری از حسگر های چشم ما که فقط قدرت تشخیص نور سفید و سیاه (که از نبود نور سفید تشکیل می شود) را دارند، یک تصویر سیاه و سفید از پیرامونمان را برایمان به تصویر می کشند. این حسگر ها در اصل، یک نقاشی از اطراف ما با مداد مشکی می کشند و حسگر های رنگی سبز و قرمز، داخل این نقاشی ها را رنگ می کنند. دقیقا مانند نقاشی هایی که در دوران کودکی رنگ می کردیم.
جی نیتز، پژوهشگر چشم از دانشگاه واشنگتن در سیاتل می گوید: این تحقیقات بسیار پیچیده هستند. وی، اهمیت این آزمایشات را با فرود انسان روی ماه یکی می داند!
پژوهشگران، برای درک بهتر نقشه ی شبکیه چشم، از تکنیک فضانوردان برای این نقشه کشی استفاده کردند. به دلیل حرکت و واکنش سریع چشم ما به محیط پیرامون خود، دانشمندان باید حرکات چشم را زیر نظر می گرفتند و به طور کامل آن را مورد مطالعه قرار میدادند. زمانی که لیزر به یک قسمت خاص از شبکیه ی چشم بتابد، فقط کسری از ثانیه فرصت دارید تا بفهمید که چشم، چه رنگی را دیده و این مخابره شدن پیام از کدام سلول بوده است تا بتوان نقشه ی کاملی از شبکیه چشم به دست آورد.
این آزمایشات، روی 273 سلول از افراد داوطلب، حدود 2 سال طول کشید.
در نهایت، یافته ها نشان دادند که شبکیه چشم، بیش از آن چیزی که محققین تصور می کردند در چشم مهم است. محققین بر این باور بودند که چشم فقط رنگ های آبی، سبز و قرمز را تشخیص می دهد که در این حالت، مغز تمام تحلیل های مربوط به اطراف، از جمله میزان نور و سایه را انجام میداد. اما متوجه شدند تمام این تحلیل ها در شبکیه چشم انجام می شود.
در اصل شبکیه، هم نور های رنگی، و هم میزان نور سفید را تجزیه و تحلیل کرده و به مغز می فرستد که این روند، کار مغز را بسیار آسان می کند. در حال حاضر، پژوهشگران در حال مطالعه بر روی شبکیه هستند تا بفهمند، این حسگر های مختلف در شبکیه، چگونه با هم هماهنگ می شوند.
این یافته ها، خبر های بسیار خوبی برای افرا نا بینا با خود آورده اند. اگر روزی بتوانیم دقیقا جای یک حسگر و نوعش را مشخص کنیم، میتوانیم با جایگذاری حسگر درست، بینایی را به صورت سیاه و سفید به افراد نا بینا برگردانیم! خوشبختانه مغز، می تواند خودش را با شرایط تطبیق داده و تصویر را رنگی درک کند!
منبع: sicencenewsforstudents